4 راه عملی برای افزایش اعتماد به نفس فرزندتان
کودکان اغلب از دوستان و همکلاسی هایشان احساس خجالت می کنند. با این حال، شما می توانید اعتماد به نفس فرزند خود را با این استراتژی های ساده و عملی تقویت کنید.
لیسا کوهن ، پسرش مایکل 6 ساله را پسری فعال و با اعتماد به نفس بالا توصیف می کند که بسیار دوست دارد با دوستانش بازی کند. بنابراین زمانی که فرزندش از عملکرد ضعیفش در بازی فوتبال شکایت کرد و می گفت ("من نمیتوانم مثل بچه های دیگر قوی بازی کنم و گل بزنم")، او نگران شد. این برای کودکان 5 تا 6 ساله غیرمعمول نیست که خود را با دیگران مقایسه کنند و به این نتیجه برسند که ضعیف تر از آنها هستند. . نادیا رایلی، مددکار مرکز توسعه کودکان و خانواده Freedman در نیوتن، ماساچوست می گوید ، هنگامی که بچه ها شروع به تحصیل در مدرسه ابتدایی می کنند، ناگهان متوجه می شوند که در چه شرایطی قرار دارند و مقایسه ها بخشی از این فرآیند است ، اگر چه شما نمیتوانید بچه خود را از مقایسه خود در برابر دیگران بازدارید، کارهای زیادی وجود دارد که می توانید انجام دهید تا نگرانی های آن ها در این ارتباط را کاهش دهید.
1- واقع بین باش
این که به فرزندتان می گوید که او باهوش ترین فرد کلاس در مدرسه است و یا می تواند حتی بهتر از موتزارت پیانو بنوازد و یا نقاشی کشیدنش از خواهر بزرگترش خیلی بهتر است اگر این ها واقعیت ندارد لطفا این اشتباه را مرتکب نشوید. دکتر Connierae آندریاس، یک درمانگر در بولدر، کلرادو می گوید این گونه تعاریف را فراموش کنید - "چه کسی اهمیت می دهد نیک در پیانو بهتر است؟" احتمالا فقط خود شما. و وقتی شما تنها کسی هستید که از او تعریف می کنید فرزندتان دچار سردرگمی می شود. احساسات خود را با یک عبارت ساده بیان کنید: "شما متوجه شدید که نیک می تواند موسیقی اجرا کند و همچنین از این کار لذت می برد، درست است؟" پس به او کمک کنید تا بیشتر تمرین کند و بهتر شود. دکتر Reilly می گوید: "تمرکز را بیشتر بر روی انجام فعالیت ها قرار دهید و نه صرفا گرفتن نتیجه". همیشه توجه داشته باشید دوست فرزندتان ممکن است بهتر باشد، زیرا او زودترشروع کرده و یا تمرین بیشتری داشته .اجازه دهید فرزند شما تصمیم بگیرد که آیا تسلط بر یک کار خاص و تلاش لازم برای او مهم است یا اینکه او به همان اندازه خوشحال است.
2- کنکاش عمیق تر
اگر فرزند شما با ناراحتی از مدرسه به خانه بیاید، و بگوید: "کری زیباتر از من است"، متوجه شدید که واقعا در پشت این نظر چه می گذرد. "بپرس" چرا اینطور فکر می کنی؟ " "دکتر فرانک سیلئو، ریدوود، نیوجرسی، درمانگر و نویسنده میگوید :کودکان 5 و یا 6 ساله اغلب به نتایج نادرست برمی خورند، به این معنا که تعریف معلم از دانش آموز دیگر را ("مثلا لباس شما بسیار زیبا است، کری") به عنوان حقیقتی واقعی می بینند. در این حالت، او احساس می کند که بچه های دیگر بسیار از او بهتر هستند. به عنوان مثال، اگر او می گوید "نمرات بقیه از من بهتر است"، ممکن است به این معنا باشد که کودک شما در مدرسه در حال خوبی نیست و نیاز به کمک بیشتری دارد. " لباس های لیلی قشنگتر است" - ممکن است منعکس کننده این باشد که کودک شما در مورد آنچه که درکلاس می پوشد ناراضی است. دکتر سیلئو می گوید: "اگر نگران هستید، با معلم فرزندتان صحبت کنید تا مطمئن شوید همه چیز خوب است، هم از نظرعلمی و هم رفتاری".
3- مواظب حرف هایتان باشید
به توصیه دکتر Jayne Walco، روانشناس در Parsippany، نیوجرسی اطمینان حاصل کنید که شما حتی به طور تصادفی در حال مقایسه او با دیگران نیستید،. تشویق او برای بستن بند کفش خود به تنهای خوب است، اما اجبار و فشار بیش از حد و یا بیان کردن مواردی مثل این که دوستان او در حال حاضر بلد هستند که کراوات دو گره ببندند باعث می شود کودکتان به این نتیجه برسد که او در مقایسه با همسالان خود در سطح پایین تری قرار دارد و آنها بسیار از او بهتر هستند. "در عوض، تمرکز را بر حمایت از توانایی های او، ستایش او بخاطر تلاش های که انجام می دهد قراردهید".
4- تمرکز بر رشد شخصی
کودک خود را آموزش دهید که مهمترین فاکتور ، مقایسه بین او و بهترین دوستش (یا همکلاسی یا خواهر بزرگش) نیست، بلکه فردی است که در گذشته بوده است. جی اسکات فیتتر، نویسنده کتاب "احترام به فرزندان شما: یک راهنمای عملی برای والدین مؤثر" می گوید: "کودکان باید یاد بگیرند که خود را در برابر خودشان اندازه گیرند". اشاره کنید که او چقدر در طول زمان کوتاهی بهبود یافته است: "به خاطرش بیاورید که او سال گذشته خواندن و نوشتن بلد نبود ولی امسال کاملا مسلط است!" سپس او را مطمئن کنید که سخت تلاش می کند و بهترین ها را انجام می دهد، او ادامه خواهد داد تا بهتر شود.
