چه عواملی در ابتلا به سرطان پستان موثرند؟

به گزارش سایت دفتر مشق به نقل از پانا

تهران (پانا) - براساس مطالعات انجام شده بیشترین آمار مبتلایان به سرطان پستان در ایران مربوط به گروه سنی ۴۰ تا ۴۹ سال است. این موضوع نشان می‌دهد این مهلک‌ترین سرطان در میان زنان، از سایر نقاط دنیا زودتر گریبان آنها را می‌گیرد.

به گزارش مهر، نعمت اله رستمی، یک فوق تخصص خون و آنکولوژی در حاشیه برگزاری کارگاه آموزشی مراقبت‌های پرستاری سرطان پستان در مرکز پزشکی شهید مدرس، گفت: سرطان پستان شایع‌ترین و مهلک ترین سرطان در زنان است. در کشورهای غربی این بیماری عمدتا در سنین بالای ۵۰ سالگی دیده می‌شود، اما مطالعات نشان داده است که بیشترین تعداد مبتلایان به سرطان پستان در ایران در محدوده سنی ۴۹-۴۰ سال قرار دارند.

به گفته او، تعداد مبتلایان جوان‌تر در ایران بیشتر از کشورهای غربی است که این تفاوت اپیدمیولوژیکی و همچنین تشخیص بیماری در مراحل پیشرفته از جمله عللی به شمار می‌آیند که باعث افزایش مرگ و میر مبتلایان به این بیماران در کشور ما شده است.

این فوق تخصص خون و آنکولوژی، عوامل مستعد کننده برای ابتلا به سرطان پستان را شامل سن بالا، عوامل ارثی و سابقه فامیلی، نازایی، اولین حاملگی بالای ۳۰ سالگی، مصرف غذاهای حاوی چربی حیوانی زیاد، چاقی، مصرف الکل و سیگار برشمرد.

رستمی تاکید کرد: متاسفانه در مراحل اولیه ممکن است بیمار کاملا بدون علامت باشد و پس از مراجعه بیمار برای کنترل و چک آپ، پزشک به احتمال ابتلا به سرطان در بیمار مشکوک شود که برای بررسی بیشتر بیمار از روش‌های تشخیصی مثل ماموگرافی و یا سونوگرافی استفاده شود.

او بیان کرد: گاهی نیز پزشک معاینه کننده علامت مهمی در بیمار پیدا نمی‌کند، اما با انجام روش‌های تشخیصی نظیر ماموگرافی و وجود یک ضایعه مشکوک به سرطان، پیگیری بیشتر برای تشخیص قطعی بیماری ضرورت می‌یابد.

رستمی تاکید کرد: در مواردی که ضایعه سرطانی در مراحل اولیه تشخیص داده شود مسلما درمان آن با موفقیت بیشتری همراه خواهد بود.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، غربالگری دوره‌ای و آموزش صحیح خودآزمایی به تمامی زنان را امری بسیار مهم و ضروری برشمرد و خاطرنشان کرد: در کنار اقداماتی نظیر معاینه بالینی و استفاده از روش‌های تشخیصی تصویربرداری که به صورت دوره‌ای برای غربالگری این نوع سرطان انجام می‌شود، آموزش همگانی خودآزمایی سرطان سینه برای تشخیص زودرس این بیماری، درمان به موقع و در نتیجه بقای بیماران بسیار حیاتی و ضروری است.