تورم نسبت مستقیم با فرهنگ دارد/ پیشنهاد تدوین بسته حمایتی فرهنگ و هنر

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری فارس، یکی از دغدغه‌های مهمی که در عرصه فرهنگ این روزها مطرح می‌شود این است که با افزایش تورم و مشکلات معیشتی، چه اتفاقی برای عرصه فرهنگ و هنر توده جامعه رخ می‌دهد؟

افکار عمومی با چنین پیش‌زمینه‌ای نگران وضعیت خانواده‌های خود در عرصه تفریحات عمومی و توجه به فرهنگ و هنر هستند، بدیهی است اقتصاد و فرهنگ رابطه تنگاتنگی با یکدیگر دارند و اگر یکی دچار بحران باشد، به دیگری نیز آسیب وارد می‌‌شود.

یکی از عرصه‌های فرهنگی‌هنری که تا به حال کمترین تزلزل قیمتی را در سال جاری شاهد بوده، قیمت بلیت سینما و تئاتر است که البته در این زمینه نیز صحبت‌هایی مبنی بر افزایش قیمت به گوش می‌رسد.

گزارش بودجه خانوار بانک مرکزی در سال ۷۱ نشان می‌دهد که اولویت مهم در متوسط هزینه‌کرد خالص سالانه یک خانوار به تفکیک گروه‌های مختلف برای خوراکی‌ها، آشامیدنی‌ها، پوشاک و مسکن، آب، برق و سوخت بوده است و رتبه هفتم این هزینه‌کرد به تفریح، سرگرمی، تحصیل و خدمات فرهنگی همچون تفریحات و سرگرمی‌هایی نظیر سینما و تئاتر و ... می‌رسد.

بررسی‌ها نشان می‌دهد از سال ۷۱ تا کنون، هر زمان نرخ تورم بالاتر بوده، هزینه‌کرد خانواده‌ها برای عرصه‌های فرهنگی و هنری نیز کمتر بوده است. یعنی یک رابطه همبستگی منفی بین این دو وجود داشته که هر چه تورم بالاتر، میزان هزینه خانواده‌ها در زمینه فرهنگی نیز کمتر شده است.

سال گذشته که نرخ تورم ۹.۶ درصد بود، درصد توزیع هزینه‌کرد خانواده‌های برای عرصه تفریحات فرهنگی به ۱.۹ درصد رسید. با توجه به اینکه هنوز آماری از میزان هزینه‌کرد خانواده‌ها در سال ۹۷ برای عرصه فرهنگ اعلام نشده است، باید دید با توجه به مشکلات اقتصادی و افزایش هزینه‌های جاری روزمره، آیا مردم باز هم رغبت و به تعبیری پولی برای پرداخت به سالن‌های تئاتر و سینما و موسیقی دارند؟ با این احتساب که هزینه‌ بلیت‌های نمایش‌ در نیمه دوم سال بر اساس پیش‌بینی‌ها و هزینه‌های خود گروه‌ها افزایش خواهد داشت.

آنچه مشخص است اینکه هنوز برنامه ویژه‌ای از سوی مسئولان فرهنگی کشور برای کمک‌هزینه فرهنگی یا بسته حمایتی از فرهنگ و هنر تبیین نشده است.

از سوی دیگر نیز شاهد هستیم که رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی سهم بودجه فرهنگی کشور در سال ۹۷ را تنها ۰.۶ درصد از بودجه کل کشور اعلام کرده است و با این میزان بودجه، آیا مسئولان فرهنگی می‌توانند اقدام ویژه حمایتی برای مردم هنردوست انجام دهند؟!

این در حالی است که فرهنگ شالوده بنیان‌های اخلاقی، اجتماعی، و ... مردم را می‌سازد و به فرموده رهبر انقلاب، فرهنگ مانند هوایی است که تنفس می‌کنیم. از سوی دیگر، فیلم، موسیقی و تئاتر عرصه‌هایی از فرهنگ هستند که شادی‌آفرینی در جامعه و امیدبخشی را افزایش می‌دهند، اما در ماه‌های اخیر برخی از سالن‌های نمایش ما صندلی‌هایشان خالی است و مخاطب کنسرت‌ها هم اکثراً قشر متمول جامعه‌ و هنرمندان هستند. سینما نیز به مدد فیلم‌های کمدی و افزایش سانس‌های نیم‌بهاست که همچنان مخاطب دارد.

نکته دیگر نگرانی بسیاری از هنرمندان ما در این عرصه است که واکنش‌هایش را به کرات در فضاهای مختلف واقعی و مجازی نشان می‌دهند، چه در بخش تئاتر و چه عرصه‌های دیگر فرهنگ که خود این هنرمندان هم با هزینه‌های مختلفی که می‌کنند توقع دارند مردم برای دیدن کارهایشان به سالن‌ها بیایند، درحالی که خیلی اوقات این اتفاق نمی‌افتد. آیا هر شب ۱۲۰ نمایش بر صحنه‌های تئاتر تهران همه پر از تماشاچی است و یا اینکه با هزینه بسیار تبلیغات و مسائل دیگر از سوی گروه‌ها تنها بخشی از تماشاچی مورد نیاز تأمین می‌شود؟ این را می‌توان از سایت‌های فروش بلیت نیز پرس و جو کرد.

درست است که در بخشی از نمایش ها یا فیلم های سینمایی و کنسرت ها شاهد حضور گسترده مردم هستیم اما این پراکندگی همه جا و درباره همه کارها دیده نمی‌شود حال اینکه باید پیش‌بینی مناسبی از وضعیت پیش روی نیم سال دوم ۹۷ نیز با توجه به افزایش قیمت ها داشته باشیم.

در نهایت با ترسیم وضعیت اقتصادی و قدرت خرید مردم برای حضور در عرصه‌های مختلف فرهنگی منتظر هستیم که ببینیم وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی چه برنامه‌هایی برای افزایش قدرت خرید بلیت‌های سینما، تئاتر و موسیقی خواهند داشت.

گزارش: زهره سعیدی

انتهای پیام/