کتیبه های هخامنشی تنها یادگاری زبان فارسی باستان است

به گزارش سایت دفتر مشق به نقل از ایرنا

به گزارش روز سه شنبه خبر نگار گروه دانشگاه ایرنا، محمود جعفری دهقی در نشست علمی سرگذشت زبان و ادبیات فارسی گفت: زبان‌های ایرانی شاخه‌ای از زبان‌های هند و ایرانی هستند و زبان‌های هند و ایرانی نیز شاخه بزرگ‌تری از زبان‌های هند و اروپایی به شمار می‌روند.
نشست علمی «سرگذشت زبان و ادبیات فارسی» از مجموعه نشست‌های گفت‌وگوی ماه این دانشکده با سخنرانی علی اشرف صادقی، استاد برجسته زبان‌شناسی، 28 برگزار شد.
وی افزود: زبان‌شناسان زبان‌های ایرانی را به سه دوره ایرانی باستان، ایرانی میانه و ایرانی نو تقسیم کرده‌اند، این امر در حالی است که این تقسیم‌بندی چندان دقیق به نظر نمی‌رسد و صرفاً به منظور سهولت در یادگیری انجام شده است.
این استاد در توضیح این زبان‌ها گفت: از زبان‌های مادی و سکایی تنها لغاتی در دیگر کتیبه‌ها و آثار مورخین یونانی به چشم می‌خورد. زبان‌های ایرانی میانه شامل دو گروه ایرانی میانه غربی و ایرانی میانه شرقی است. ایرانی میانه غربی شامل دو زبان پهلوی اشکانی و پهلوی ساسانی است از این دو زبان کتیبه‌ها و متون متعددی موجود است. ایرانی میانه شرقی نیز شامل چهار زبان سغدی، بلخی، ختنی و خوارزمی است که از هرکدام آثار قابل توجهی در دست است.
در ادامه مراسم علی اشرف صادقی، عضو فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی، به عنوان سخنران اصلی این نشست ضمن تاکید بر اهمیت آثار مکتوب که جزء اسناد زبانی به شمار می‌روند، گفت: تا دوره ساسانی اسناد مکتوب وجود ندارد، زبان پارسی ساسانی، پارسیک است و زبان پارسی پهلوی، پهلویک اما امروز وقتی می‌گویند پهلوی، منظور پهلوی ساسانی است و پهلوی را در معنی کهنه و قدیمی استفاده می‌کنند، زبان امروزی را فارسی دری می‌گویند.
**9491**1601**