به گزارش سایت دفتر مشق به نقل از ایرنا
به گزارش روز
دوشنبه خبر نگار گروه دانشگاه ایرنا، مسئله مجوز دادن به اتحادیهای اصلاحطلب یا منتقد وضع موجود، یکی از معماهای دولت است در حالی تاکنون سه گروه تادا، تشکلهای اسلامی دانشجویان متحد و تشکلهای پیرو خط امام، در خواست مجوز برای اتحادیه دادهاند اما هیچکدام از اینها به مرحله نهایی نرسیدهاند و همچنان اندر خم کوچههای وزارت علوم هستند.
تشکیل اتحادیهای جدید در کنار اتحادیههای موجودِ نزدیک به اصولگرایان یکی از مطالبات معوق مانده بخشی از فعالان دانشجویی در دانشگاههاست. اکنون و بعد از حدود شش سال از آغاز دولت تدبیر و امید هنوز درخواست کنندگان اتحادیه امیدوارند و از مسئولان مطالبه و گلایه به صورت همزمان دارند تا بالاخره قفل مجوز به اتحادیههای جدید باز شود.
در راستای این موضوع مهم «میلاد شمالی » نماینده دانشجویان متحد در گفت وگو با ایرنا ، روایت خود را از پیشینه درخواست برای اتحادیه، پاسخ نهادهای مربوطه، امیدها و انتظارات از مسئولان مربوطه، کارهایی که تاکنون انجام دادهاند و رابطه با سایر گروههایی که درخواست مجوز دادهاند، مطرح کرد. در ادامه این روایت را در پنج بند میخوانید:
1-
اولین درخواست رسمی برای اتحادیه «دانشجویان متحد» اسفند ماه سال 95 همراه با دوران وزارت دکتر فرهادی دادهشد. نخست، وزارت علوم اعلام کرد که در حال استعلامگرفتن از دانشگاههاست تا به یقین برسد که انجمنهای درخواستدهنده اتحادیه وجود خارجی دارند یا خیر. متاسفانه با وجود پیگیریهای مکرر این مرحله استعلامگرفتن چندین ماه به طول انجامید، به طوریکه با دوران تزلزل در مدیریت وزارت همزمان شد، دورانی که وزارت علوم بدون متصدی بود. با حضور دکتر سید ضیا هاشمی به عنوان سرپرست وزارت علوم باز هم به تعویقانداختن پاسخ به درخواست اتحادیه ادامه پیداکرد. در ابتدا گمان میشد که این تعلل در پاسخ صرفا نشأتگرفته از دو عامل است: اول سنجیدن فضای دانشگاهها از جانب وزارت و حصول اطمینان آنها از وجود خارجی انجمنها.
دوم دوران پر از هرج و مرج وزارت و عدم معرفی وزیر از جانب رئیسجمهوری .
اما آبان ماه 96 با انتصاب دکتر غلامی به ریاست وزارت علوم مشخص شد که دولت دوازدهم تمایلی به تشکیل اتحادیهای از انجمنهای اسلامی ندارد . در این بازه یک جلسه هیئت نظارت با کل اعضایی که دارای حق رای هستند برگزار شد که اتحادیه تادا درخواست مجوزش با موافقت روبهرو شد ولی پرونده دانشجویان متحد به شکلی کاملا غیر قانونی همچنان مسکوت ماند که به گفته کارشناسان وزارت علوم دلیل بررسی پرونده تادا وعدم بررسی پرونده دانشجویان متحد اولویت زمانی درخواست مجوز بوده است.
2- در سال 1397 با پیگیریهای دوباره اعضای اتحادیه دانشجویان متحد که بالغ بر 35 تشکل بود قرار بر تشکیل جلسه هیات نظارت در پاییز شد. اما آن جلسه نیز به هیچ خروجی نرسید گویی که وزارت علوم ، سعی در به رسمیت نشناختن منتقدین دانشگاهی خود دارد. هر بار که به معاونت فرهنگی وزارت مراجعه میشد، آنها تصمیم گیری در مورد اتحادیهها را فراتر از معاونت فرهنگی میدانستند و تنها راه گرفتن مجوز را اجماع بین اعضا داری حق رای هیات نظارت میدانستند که تا امروز تلاشی برای شکل گیری این اجماع صورت نگرفته است. اسفند همان سال نیز فرصت شرکت در جلسهای با حضور وزیر را داشتیم. در آن جلسه صریحا به قانون استناد کردیم تا علت عدم موافقت وزارت را بدانیم اما وزیر هیچ دلیل قانعکنندهای برای مسکوتماندن پروندهی اتحادیهها ارائه نکرد.
3- بدیهی است که انتظار ما رفتار مطابق با قانون و شأن دانشگاه و دانشگاهیان است البته عملکرد این وزارت هیچ جای امیدی برایمان نگذاشته است. طبعا در سال پیش رو باز هم از طریق وزارت و این بار با تعداد تشکلهای بیشتر خواستار کسب مجوز اتحادیه دانشجویان متحد خواهیم شد اما عدم اعطای مجوز هیچگاه ما را از هویتمان دور نمیسازد
به زعم ما دو مسئله در رابطه با درخواستهای مجوز اتحادیهها و پاسخ وزارت به آنها مهم است: نخست آنکه وزارت علوم توان و علاقه خود را برای برگزاری جلسه هیئت نظارت سه دستگاه نشاندهد دوم آنکه مسئولین، شجاعت موافقت با مجوزها را داشتهباشند و از هرگونه پادگانیکردن فضای دانشگاه پرهیز کنند.
4- سخن گفتن از کارهایی که تاکنون صورت گرفته است کمی دشوار است زیرا که برای بیان اقدامات اتحادیه بایستی ریز فعالیت 44 تشکل عضو این مجموعه را بیان کرد اما میتوان شرحی خلاصه از روند فعالیتهای اتحادیه داشت. اگر بیان مختصر باشد، شاید بتوان به سه نقطه مهم از فعالیت سال گذشته اتحادیه اشاره کرد. نخست نامه چندین تشکل به محمد خاتمی و لزوم اصلاحات ساختاری اساسی و همچنین گفتمانی در بدنه جریان اصلاحطلبی کشور. پر واضح است که روی صحبت با فعالین مدنی و فعالین اصلاحطلب جامعهمحور بوده است نه آن دسته از اصلاحطلبان دولتمحور و بروکراتی که خود از عوامل ایجاد و استمرار این معضلات هستند.
دوم : شانزده آذر سال 97، نقطه عطف فعالیتهای این اتحادیه در سالهای فعالیتش بوده است به این معنا که چندین تشکل این اتحادیه از آمفیتئاتر به صحن دانشگاه آمدهاند تا به این شکل اعتراض خود را به اوضاع نابسامان دانشگاه و کشور نشاندهند و تعداد زیادی از تشکلهای این اتحادیه نیز مراسمهای آمفی خود را بدون دعوت از مهمانان سابق خود یعنی اصلاحطلبان دولتمحور برگزار کردند.
این چرخش استراتژیک تشکلهای این اتحادیه حامل یک پیام مهم میباشد که: ما تشکلها تماما با این روند اقدامات دولت و اقتدارگرایان مخالفیم و معتقدیم با این اوصاف چیزی از هویت و جامعه مان نخواهد ماند.
سوم نامه ای بود که این اتحادیه در رابطه با دفاع از حقوق اولیه فعال کارگری- صنفی، اسماعیل بخشی، خطاب به وزارت اطلاعات نوشت. اهمیت این نامه از آن جهت است که نشان میدهد امروزه اوضاع نابسامان اقتصادی به حدی رسیده است که معیشت تک تک افراد فرودست جامعه را هدف قرار داده است
هر سه نکتهای که بیان داشتم، نشاندهنده این است که امروز جنبش و گفتمانی مترقی و راهگشا است که بتواند میان دو خواست عدالت و آزادی پیوندی معنادار و ناگسستنی ایجاد کند زیرا درد امروز هم نان است و هم قلم، لذا اتحادیه در سال جدید نیز با همین روند البته با سرعت بیشتری ادامه خواهد داد و سعی در تعریف پروژه هایی دارد که با تکیه بر سیاست مردمی و پیوندگاه دانشگاه و مطرودان باشد.
5- همین که چندین اتحادیه برای کسب مجوز درخواست داده اند نشان از این دارد که دست کم در جزئیات و تحلیل وضع موجود با یکدیگر همسو نیستند. اما میتوان پروژههای مشترکی تعریف کرد و همکاری داشت. فیالمثل در حادثه سیل اخیر که برخی مناطق کشور را با بحران شدید روبرو کرد، انجمن اتحادیهها با همکاری یکدیگر و اعزام نیروهای متخصص که غالبا دانشجوهای پزشکی و پیراپزشکی بودند همه توان خود را برای کمک به هموطنان عزیزمان به کار گرفتند.
«به زعم من تکثر اتحادیهها مسئله نیست، بلکه مشخصا مسئله بر سر ایجاد فضایی برابر از جانب وزارت و احترام به رویکردهای مختلف است. عمیقا معتقدم در صورت کسب مجوز برای هر نوع اتحادیهای ، آن اتحادیهای که مدام در حال اصلاح گفتمان خودش باشد و از استقلال دانشگاه دفاع کند، هیچ گاه به سمت اضمحلال نمیرود.»
**9221**1601**