به گزارش سایت دفتر مشق به نقل از خبرگذاری کتاب ایران
محمدرضا شمس در گفتوگو با
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، در حاشیه جشن امضای آثارش در غرفه نشر افق که امروز (شنبه 7 اردیبهشت) در سی
ودوم ین نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران، برگزار شد گفت: امسال مجموعه سه جلدی «پهلوان پشه» در نشر افق و مجموعه پنج جلدی «هزار و یک افسانه» در نشر محراب قلم از من عرضه شده است، همچنین ترجمه کتاب «افسانه پهلوان پنبه» به زبان کردی عراق و کردی ایران منتشر شده است.
این نویسنده حوزه کودک و نوجوان، درباره این دوره نمایشگاه گفت: بخش کودک و نوجوان نمایشگاه کتاب امسال سرد و بیروح است و من احساس غربت میکنم. با توجه به اتفاقهای ناگوار امسال مانند سیل و خرابیهایی که در کشور رخ داد، احساس میکردم این نمایشگاه میتواند قدمی باشد برای اینکه مردم را به سوی خوشحالی و امید ببرد اما به نظرم میزان استقبال از کتابها و حضور مراجعهکنندگان کمرنگتر از دورههای گذشته است. به نظرمن سال گذشته استقبال از کتابهای کودک مثلا کتابهای خود من کمتر بوده است.
وی افزود: شاید این احساس سردی و غربت به دلیل چیدمان غرفههای کودک و تغییر جای سالنها باشد. به نظرمن مکان جدیدی که امسال برای ناشران کودک انتخاب کردهاند جای مناسبی نیست و جای قبلی بهتر بود. فضای اینجا سرد است و علاقه و
دوستی و مهر و محبت را ایجاد نمیکند و فضایی نیست که لبخند به روی لبها بیاورد.
شمس در ادامه بیان کرد: ظاهر سالنهای کودک و نوجوان، آجرها، دیوارهای سیمانی، نردههای آهنی، ناودانها و فضای موجود اصلا زیبا نیست درحالیکه زیبایی در جذب مخاطب مخصوصا مخاطب کودک و نوجوان اهمیت زیادی دارد.
وی در ادامه به تفاوتهای نمایشگاه کتاب ایران با نمایشگاههای کشورهای دیگر اشاره کرد و گفت: یکی از تفاوتهای کتاب ایران با نمایشگاههای سراسری این است که ما باری به هرجهت تصمیم میگیریم و سلیقهای را اعمال میکنیم و اصلا به مخاطب توجه نمیکنیم و برنامه و هدف مشخصی نداریم و صرفا هر سال نمایشگاهی را طبق عادت برگزار میکنیم اما در تمام دنیا وقتی نمایشگاه کتابی برگزار میشود، هدفش فروش کتاب نیست. نمایشگاه محل تعامل بین نویسنده و تصویرگر است و همچنین تعامل بین نویسندگان و ناشران و برای این تعامل همگانی از قبل وقت تعیین میشود و برنامههای مختلفی در آن اجرا میشود مانند حضور تعدادی از افراد در نمایشگاه کتاب فرانکفورت که کاملا به صورت خودجوش لباسهای شخصیتهای کارتونی، داستانی و سینمایی را میپوشند و در نمایشگاه قدم میزنند و با تنوع رنگ در نمایشگاه روبه رو هستیم.
این نویسنده افزود: همچنین بیشتر ناشران مصاحبه، نشستهای تخصصی با نویسندگان، پخش موسیقی و برنامههای خاص خودشان را دارند و این برنامهها سبب جذب مخاطب میشوند. با این کار ناشران خارجی روز به روز به هدفشان نزدیکتر میشوند. اما اینجا ناشران فقط میآیند 10 روز کتاب بفروشند و بروند.
حداقل کاری که میتوان در این نمایشگاه انجام داد این است که نویسندگان و تصویرگران با مخاطبان و با یکدیگر بیشتر آشنا شوند اما این تعامل در نمایشگاه وجود ندارد و نهادهای ادبی و هنری در نمایشگاه این تعامل را به وجود نمیآورند. همچنین کارهای خلاق مانند حضور هنرپیشهها و هنرمندان در نمایشگاه به صورت اتفاقی که در جذب مردم بسیار موثر است، انجام نمیشود و فقط برخی ناشران حرفهای، تعدادی نویسنده را دعوت میکنند تا با مخاطبانشان صحبت کنند و در همین حد برنامهها خاتمه مییابد.